h. nazan ışık —

14  Ocak 2013 —

Ünlü bir ressamın eserini müzede, kitapta, dergide gördüğünüz zaman bu eserin nasıl yaratıldığını, hangi aşamalardan geçtiğini düşündünüz mü hiç?

The Metropolitan Museum of Art (Met), Matisse: In Search of True Painting ile Fransız sanatçı Henri Matisse (1869-1954)’in çalışmalarının evrimlerini inceleyen öğretici, aydınlatıcı bir sergi sunuyor.  4 Aralık 2012’de başlayan ve 17 Mart’a 2013 kadar sürecek sergi ziyaretçileri bu yaratma sürecinden yürüterek ressamın çalışma stilini tanıtan 49 eseri, sekiz galeride vitrinliyor.

Matisse aynı konuyu bazan iki, bazan üç, bazan seri halinde, çoğunlukla aynı bakış açısından, fakat değişik teknik, stil kullanarak, aynı ölçüdeki tuvallere tekrar tekrar boyayarak her seferinde sanki daha önce görmediği şeyleri tuvale getirerek konunun özünü yakalamaya çalıştı.  Buna en iyi örneklerden biri üçüncü galeride gördüğümüz “Notre-Dame” dörtlüsü. Ve duvarda bu resimleri tanıtan yazı Matisse’in “Benim için her zaman yeni” sözleri ile başlar.

“Notre-Dame”, ca 1900

“Notre-Dame”, 1914

Paris’teki stüdyosunun penceresinden gördüğü Notre-Dame Cathetral’ini ca.1900, 1902, 1914, 1914 yıllarında boyadığı dört ayrı eser artistin tekniğindeki, stilindeki, hatta bakış açısindaki  değışikliği çok iyi sergiliyor.

Sergide üçünçu ve dördüncü galerilerde iç ve dış mekana köprü olan pencerenin ve ışığın önemini, 1914’de stüdyosunun penceresi önünde yaptığı “Interior with goldfish”, “Goldfish and Palette”; Nice’de Hôtel Beau-Rivage’nin odasında boyadığı “Open Window”1917-1918, “Interior at Nice”1918, “Interior with Violin”1918 ve  Hôtel Méditerrnée’nin odasında yarattığı “Interior at Nice”1919, “Woman on a Divan” 1929-21, eserlerinde farkederiz.  Işığı boyamak için siyahı kullanan Matisse, 1914’de bir röportajda çalışırken  konusunu duvarla, odadaki ışıkla ve etrafını saran nesnelerle olan ilişkisi ile gördüğünü belirtir.

Musée du Louvre’da eski ustaların resimlerini kopya ederek akademik eğıtımden geçen Matisse, aynı zamanda Paris galerilerdeki modern resimlere de ilgi duydu.  Paul Cézanne (1839-1906) ve Paul Signac (1863-1935) Matisse’i etkileyen sanatçılardan bazıları.

Still Life with Purro I, 1904

Still Life With Purro II,1904-1905

1904-1905’de Matisse düzenlediği kompozisyonu iki değişik stille boyadı. “Still Life with Purro I” 1904, daha çok Cézanne’ın eserlerini hatırlatırken, “Still Life with Purro II” 1904-1905, ise Signac’ın Pointillism stiline çağrışım yapıyor.

Serginin küratörü Rebecca Rabinow birinci galeride görülen “Still Life with Compote and Fruit” ve “Still Life with Compote, Apples, and Oranges”1899, boyadığı zaman cansız doğa resminin konu olarak seçilmesinin 30 yaşına giren ve sınırlı parası ile gelişmekte olan ailesine de bakmak zorunda olan Matisse için kaçınılmaz olduğunu belirtir.

Resim mükemmel olana kadar aynı tuval üzerinde düzeltmeler yapmak yerine, Matisse aynı ölçüde yeni tuval kullanarak konuyu tekrar boyamayı tercih etti. Bu yaklaşım ilerdeki yıllardaki çalışmalarında görüldüğü gibi bir yerde sanatçının yöntemi oldu.

Tuvali çalışmalarındaki aşamayı, metodu, değişimi belgelemek ister gibi araç olarak kullanan Matisse’in bu sergide sunulan eserleri sadece sanat severlere değil, sanatla ilgilenen, sanat çalışan herkese ulasabilecek bir sergi.

“Matisse: In Search of True Painting” i 17 Mart 2013’e kadar izlemek mümkün.

© h. nazan ışık

Photos © h. nazan ışık /NKENdiKEN

http://www.turkishny.com/h-nazan-ik/24-h-nazan-ik/111374-met-sunar-matisse-in-search-of-true-painting#.UgYmilPlWUw